Modlitwa Zgromadzenia
Słowa Bożego

Przed światłością Słowa i Duchem łaski, niech ustąpią ciemności grzechu i noc niewiary. A Serce Jezusa niech żyje w sercach ludzi.

(Święty Arnold Janssen)

trzebuniak@outlook.com

Google+

Facebook

Twitter

Linkedin

Zrobione w WebWave CMS

25 stycznia 2019

Chleb Życia

Jedno proste wyrażenie, które często słyszymy; "Jemy, aby żyć, a nie żyjemy by jeść". To zdanie uświadamia nam, że przyjmujemy pokarm w celu podtrzymania życia. Nie chodzi o wypełnianie naszego życia tylko jedzeniem. Jest tak wiele rzeczy, które wymagają uwagi w życiu człowieka. Każdego dnia potrzebujemy jedzenia, ale szczególnie potrzebujemy pokarmu dla duszy. Codzienna Eucharystia ze wspólnotą jest szansą na wypełnienie naszej duszy niezbędnym pokarmem. Bowiem "centrum i źródłem życia wspólnotowego jest Eucharystia" (Konst. SSpS 302).

Troska Jezusa o podstawowe ludzkie potrzeby została wyrażona kilkakrotnie podczas jego spotkania z ludźmi. Jezus nakarmił pięć tysięcy ludzi, co zostało opisane w Ewangeliach. Po przywróceniu życia córce Jaira, Jezus nakazał, aby nakarmili dziecko (Mk 5, 43); nawet w czasie szabatu pozwalał uczniom zbierać ziarna pszenicy i je spożywać (Mk 2,23-28). Pod koniec swego życia Jezus chciał mieć wspólną wieczerzę z uczniami (Mt 26: 26-29, 14: 22-25, Łk 22, 15-20, 1 Kor 11, 23-25), a po swoim zmartwychwstaniu znowu poprosił uczniów o posiłek ( Łk 24: 41b).

Jezus dbał o "głodnych ludzi", ponieważ jego serce było pełne miłości. Prawa i przepisy ustanowione przez ludzi nie mogą ograniczać współczucia Jezusa wobec innych. Jako ludzie, którzy idą za Jezusem, jesteśmy również zaproszeni, aby mieć serce gotowe pomagać potrzebującym. Przykład Jezusa umacnia nas, abyśmy kontynuowali misję we wspólnocie oraz wśród przyjaciół misji, gdziekolwiek zostaniemy posłani.

W domu Bożym jesteśmy zaproszeni do podjęcia odpowiedzialności za potrzebujących. My, którzy otrzymaliśmy Chleb Życia, powinniśmy stać się chlebem, który daje nadzieję i życie naszym bliźnim w każdej potrzebie.