Modlitwa Zgromadzenia
Słowa Bożego

Przed światłością Słowa i Duchem łaski, niech ustąpią ciemności grzechu i noc niewiary. A Serce Jezusa niech żyje w sercach ludzi.

(Święty Arnold Janssen)

trzebuniak@outlook.com

Google+

Facebook

Twitter

Linkedin

Zrobione w WebWave CMS

04 kwietnia 2019

Bezpieczne Domy

Przez dwa dni, 9-10 marca 2019 r. uczestniczyłam w warsztatach w Dżakarcie na temat SOP (Standardowych Procedur Operacyjnych) do zarządzania bezpiecznymi domami lub schroniskami dla ofiar handlu ludźmi z CWTC (Komisji ds. Handlu Ludźmi) - IBSI (Association of Indonesian Nuns). W tej działalności uczestniczyło 32 przedstawicieli mniszek z całej Indonezji. Zajęcia odbywają się w Domu Modlitwy Maria Guadalupe, domu rekolekcyjnym należącym do Sióstr Misjonarek Claris. W mieszkaniu Duren Sawit, Dżakarta Wschodnia.
Podczas warsztatów mówcy przedstawili wiele spostrzeżeń, zarówno z Ministerstwa Spraw Społecznych, IOM (Międzynarodowa Organizacja ds. Migracji), jak i z trzech sióstr reprezentujących swoje zbory, które od dawna zarządzają „bezpiecznymi domami” dla ofiar handlu ludźmi. Poprzez świadectwa sióstr, które pracują w tej służbie, moje serce było bardziej zaintrygowane.
Od początku do końca spotkania zadawałem sobie pytanie: „O Boże! Czego ode mnie chcesz?” W moim sercu było uczucie, którego nie potrafię nazwać. Po drodze do domu z Dżakarty do Surabaya nocnym autobusem, który zajmuje 14 godzin, moje serce zapłonęło modlitwą i dialogiem z Bogiem. Wyobraziłem sobie ludzi, którzy walczyli w tej służbie. Zamierzałem studiować i pracować z nimi. Długa i niewygodna podróż mnie zmęczyła, ale wciąż byłem entuzjastycznie nastawiony.
Od pierwszych ślubów w 2005 r. Jako siostra SSpS nigdy nie byłem bezpośrednio zaangażowany w usługi dla ofiar handlu ludźmi. Ale w szkole pracowałem w tej dziedzinie. Ja także dogadałem się z dziećmi pracowników migrujących z Indonezji. Ponadto kobiety i dzieci, które są bezbronnymi ofiarami przemocy, są misją sióstr SSpS. Modliłem się też za takie intencje z formandi. Nie podjąłem jednak konkretnych działań, chociaż byłem poruszony miłosierdziem i empatią.
W rzeczywistości pracownicy indonezyjscy są ofiarami drugiego miejsca w świecie handlu kobietami. Ten fakt inspiruje mnie, by prosić Boga, aby pomógł mi, społeczności i prowincji. Chciałbym, aby wiele serc mogło odważniej wspierać „ludzkie ofiary przemocy i handlu”.

Sr. Sicily Andri, SSpS